Hüdâyî Kız Kur’ân Kursu mezunlarından Kırgızistanlı genç bir hanım, oruç ibadetinin muhabbetini kalbine ninesinin yerleştirdiğini şöyle anlatmıştı: “Ninem, Ramazan ayına beş-altı ay öncesinden hazırlanmaya başlardı. Köyümüzde meyve hasadı yapılırken elmanın en kırmızısını, narın en büyüğünü, hurmanın en güzelini ayırır, kilerimizdeki sandığa îtinayla yerleştirirdi. Torunlar çok olunca, «Çocuklar dayanamaz, yer!» diyerek sandığı kilitlerdi. Bize de: «-Bu meyveleri Ramazan’da yiyeceğiz, tamam mı?» diye tembihlerdi.
Zamanın birinde, baba ve oğlu bir evde yaşarken evin içinden sesler duyulur. Yaşlı adam: “-Oğlum, git bak!” der. Oğlu gider, ama gelmez. Baba, oğluna: “-Ne oldu?” diye seslenir. Oğlu d...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!