ŞİİR - SANAT

HOŞGÖRÜ-ŞEFKAT

Acımayan insana, insanlığı hak etmez Merhamet etmeyene Allah merhamet etmez


GİTTİM

Bir ışık belirdi arş-ı aladan, Geçtim güzel yardan serden baladan, Beklediğim haber geldi sıladan, Toplayıp yükümü çıkıp ta gittim.


LÜTFUNLA BİTER CEVR Ü CAFALAR

Gönül giderse Gül’ün izinde, Yollar açılır gül denizinde. Elbette olur “kalp krizinde” İsmi şerifin cana şifalar, Lütfunla biter cevr ü cefalar.


NİYET SADÂKAT

Besmelesiz başlanan her iş bereketsizdir O işte tat tuz olmaz, sonuçta lezzetsizdir


ELİF’E ŞAYAN

Gelinlik kız gibi olmalı mü’minin hali. Öyle firasetli, öyle iffetli, öyle hayalı.


GÖZYAŞI İZLERİ

Ya Rabbi, zikrinle, coşar çağlarım, İlm-el yakin iman, haşyetullah ver, Allah, der aşk ile, yanar ağlarım, Fenâ makamında, rızaullah ver,


Kalbten Ağlamalar

Ya Rabbi, dininde, sabit kıl beni, Hâdi sensin, iman, senin Allah’ım… Lûtfeyle kalbimde, bulayım seni, Âlim sensin, irfan, senin Allah’ım… Seni sevmek benim, gerçek niyetim, Zatına dost olmak, bütün gayretim, Ya Rabbi, yakin ver, artsın hayreti


Hüzün Güzeli

Tüm renklerden sır saklamış kışına, Yeşil bahar, sarı güzün güzeli… Davet gelmiş dört mevsimin dışına, Yazın yola çıkmış hüzün güzeli… Bilmem ne hikmetler, gizler içinde, Kaç yetim yüreği sızlar içinde, Parmak izi dahil izler içinde, Habibin i


Mihmândâr-ı Nebî: Ebû Eyyûb El Ensârî (r.a)

Nebî’nin mihmandârı, gönüllerin sultanı Derdini gül eyledi, yoktu çilesiz an’ı Menzile varmak için nefsini kul eyledi Sünnet-i seniyyeyi kendine yol eyledi Hicretten evvel giydi hakikat libasını Yüzüne bakan gördü, müminlerin hasını


Aşkla Ara Sen Seni Bul!..

Duy, nefesten ince bu cân; Aşkla ara sen seni bul!.. Gör, sendedir Arş-ı Rahman; Aşkla ara sen seni bul!.. Dön, ibretle bak devrâna; Seyr ü sülûk indi câna! Yedi nefsi sor Kur’ân’a; Aşkla ara sen seni bul!..