ŞİİR - SANAT

Dilek

Ne kadar kolay bir insanı tüketmek Ne kadar kolay çiçekleri koparmak Çocukları ağlatmak İşgal etmek haksız yere bir yürek ülkesini Ve bir gülümsemeyle bile olsa Teselli etmemek acı çekeni Ne kadar kolay...


“Sen’i” İster, Sen’i Yâ Rab!..

Hoş fıtratım, hür irâdem; “Sen’i” ister, Sen’i yâ Rab!.. Her lâhzada dolan vadem; “Sen’i” ister, Sen’i yâ Rab!..


Şehidim

Bırak geçsin üzerinden zırhlılar Nasılsa bu devran döner şehidim Göklerin sahibi sofra hazırlar Çektiğin acılar diner şehidim.


Efendim

Efendiler efendisi, Muhammed’dir Efendim, Muhammed’ül Emin, can Ahmet’tir Efendim


Bir Mezar Taşımış Meğer

Ömür kilimini her gün dokudum, Döndüm baktım her şey, boşumuş meğer! Hayat kitabımı tek, tek okudum, Pek çoğu nafile işimiş meğer!


Bize Gerekenler

Kesrete bakıp vahdeti Gören gözler gerek bize Baharları müjdeleyen Yorgun güzler gerek bize


Güle Nağme

Öyle duruyorsun ki, Hayran olup da geldim. Gül dalında duran gül, İnan seni çok sevdim.


Üç Aylar

Dinle ne söyler üç ayların dili İçinde Regaip Berat kandili Eser bu aylarda Miracın yeli Kıymet verip kutlayalım ayları


Hasretin Sessiz Çığlığı

Gecenin karanlığında andım seni sultanım. Pencereden seyrediyorum alemi,


Beyaz Ölüm

Kar yağıyor Ben bir küçük kibritçi kız ıssız soğuk sokakta Hayata biraz daha tutunmak için Canımdan kopardığım umutları yakıyorum Her biri sönüp gittiğinde Ölüme bir adım daha yaklaşıyorum