İnsan Allah’tan gelip yine O’na giden bir yolcudur. Nitekim insanoğlunun atası Hz. Âdem cennette yaratılmış ve eşi Havvâ anamız ile oraya iskân edilmişti. Allah onları yerleştirirken: “Ey Âdem! Sen ve eşin berâberce cennete yerleşin...
Mevlânâ düşünce ve inanç sisteminin merkezine insanı oturtmuş bir mütefekkir ve gönüller sultânıdır. Onun anlayışına göre insan, ezeliyyet âleminden ebediyyet yurduna doğru yol alan, âlemin en değerli ve gözde varlığıdır. Bu yolculuk insanın kendisin...
Tasavvuf gerek kulu kul eden ahlâkî erdemlere ve güzel huylara ermeyi sağlayan boyutuyla (tahalluk); gerekse kulu Hakk ile buluşturan insan, varlık ve Allah çizgisinde varlıkta birliği öğreten, Hakk ile kâim olmayı hedefleyen boyutuyla bir eğitim ve ...
Mevlânâ tasavvufî telakkîdeki Kurânî ifâdesiyle “Elest muâhedesini” varlığın temel sebebi sayar, varoluşu ve hayâtı onunla anlamlandırır. Hayatta kulluğun temel özelliği bu sözleşmeye bağlı kalmak ve sürekli Allah ile olmaktır. Bu yüzden ...
Hz. Mevlânâ’yı alemşümûl yapan husus, onun Kur’ân-ı Kerim’i anlayıp hayatına geçirerek, Allah (c.c) önünde bir “KUL” olmasıdır. Nitekim “Kul oldum, kul oldum, kul oldum bende şudem” sözüyle, bizzat kendisi bu...
Mevlânâ’nın tasavvufî düşüncesi, “tezkiye/arınma” üzerine kurulmuştur, dense yeridir. Çünkü Mevlânâ Mesnevî’sinin fâtihası mesâbesinde bulunan ilk on sekiz beyitlik girizgâhında insanın elest bezmi sonrası ruhlar âleminden bu ...
Hz. Mevlânâ, yedi yaşında çocukken Belh’ten babasıyla Anadolu’ya hicret yolundadır. Babası Sultanu’l-Ulemâ Bahâeddin Veled, bu uzun yolculukta, ulemâ, evliyâ ve sulehâ meşheri, o dönemin önemli merkezlerinden Şam-ı Şerif’e uğr...
Tevbe, insana has bir özelliktir. Rûhânî varlıklar olan melekler günah işlemediği için tevbe ihtiyacında değillerdir. Günahından pişmanlık duymadığı için, şeytanın tevbeyle işi olmaz. Şeytan, şu beş özelliği sebebiyle Hakk’ın huzûrundan kovuldu...
Ünlü tasavvuf ve Mevlânâ uzmanı Prof. Dr. Annemarie Schimmel, “Muhammed” adlı eserinde şöyle der: “Mevlânâ, Mesnevîsinin baş taraflarında (1/731), bazı Hristiyanların, İncil’de yazılı bulunan “AHMED” adını öptükler...
