Nimetin her çeşidinden istifade kınanamaz. Ancak bu istifadenin de sınırları ve edepleri vardır. Nimetle şımarmamak, onunla bir başkasına üstünlük taslamamak, nimete dayanıp güvenmemek, ihtiyacımız ölçüsünde kifayet miktarıyla yetinerek lüks ve israfa düşmeden şükür hissiyatı içinde mütevazı bir hayat sürmek, bu ölçülerden bazılarıdır.
Rabbimizin üzerimizdeki nimetlerini “küçükbüyük” diye sıralamak yerine, O’nun her bir nimetini büyük bilmek, herhalde edebe daha uygun olsa gerektir. Zira Türkçemizdeki “küçük” kelimesi kull...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!