Dervişlik anlayışı “Yâr olup bâr olmamak” şeklinde tebellür etmişti. Hiç kimseye yük olmak istemez ama herkesin yâr ve yardımcı olmaya çalışırdı. Şefkat ve merhameti söylem işi değil eylem işi olarak görür, kanayan bir yara gördü mü onu sarmaya, bir düşeni görünce elinden tutup kaldırmaya gayret ederdi.
“Evvel giden ahbâba selâm olsun erenler.” Yurt dışında bulunmam sebebiyle cenâzesinde ve ta’ziyesinde bulunamın derin hüznü, içimde kapanmaz bir yara. Ağabeyim, dostum, dayanağım ve kardeş...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!