Ruh lokma ile değil Mana ile, maneviyat İle doyar. Gıdası Azalan beden biraz Hâlsizlik hisseder, Belki biraz zayıflar. Gıdası azalan ruh İse bunalmaya, Çırpınmaya, Bocalamaya Başlar. Ruhunu Doyuramayan Kişi buhrana, Mutsuzluğa dûçâr Olur, huzur ve Rahatını kaybeder. Günümüzde Toplumun bu Çalkantısının, bu Huzursuzluğunun Sebebi de karşı Karşıya kalınan Büyük manevi Kıtlıktır.
“(İlim), gözünün önündeki per deyi kaldırır. Hataya düşersen seni doğru yola ileti r.” Cehalet, gözlerimizin önündeki siyah bir perdedir. Doğru bakması nı bilmeyen kişi baksa da göremez. Aş...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR