“Annemin öldüğünü teyzemden bir tabak daha patates kızartması isteyemeyince anladım” sözünü okumuştum. Vakıflarda ikram edilen yemekleri rahatlıkla yersiniz. Akrabalar demiyorum; ağabeyinizin, ablanızın, kardeşinizin evinde bile bu rahatlıkla yiyemezsiniz. Bir defa yeseniz ikinciye “acaba” dersiniz. Vakıf yemekhanelerinde bilirsiniz ki burada ikram edilenler sizin içindir.
“Vakıfların anası” dır, şehr-i sultan İstanbul. Şehirlerin anası (Ümmü’l Kura) inananlar için Mekke’dir, bu değişmez. “Vakfın nerdeyse, annen oradadır.” Bu ise değişir. Vakıf, anne gibi büy...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR