Annesi, elinde seçtiği elbiselerin poşeti ile minik kızın elinden tutuyor ve sırtında ağır bir yük varmışçasına yavaş yavaş uzaklaşıyor. Ne annesini tanıyoruz, ne de kendisine depremden bir oyun kuran o minik kızı. İkisinin bedenleri de bizim için meçhule karışıp gidiyorlar. Ama yüreğimize bıraktıkları acı meçhule gitmiyor.
Annesi ile yardım çadırına gelen minik bir kız. Solgun yüzü, umutsuz bakışları ve üşüyen bedeni. Anne bir tarafta elbiselerin sergilendiği çadırda belki kendisine veya çocuklarına uygun kıya...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!