Necip‘in keyfi yerindeydi, telefona da türkü sesleri geliyordu. İyice merak ettim: “Ne korosu bu Necip?” “Abi, bir konser hazırlığı yapıyorum, bir belediye bulup konser verebilirsem bu dar evden kurtulacağım… Gece gündüz hazırlanıyoruz, üç günde beş türkü çıkardık.” “Eeee! Kaynanan bu gürültüye ne diyor? “Abi, kaynanam bir cevhermiş, ne türküler biliyor görsen… Sesi de pek güzelmiş.”
Değerli emekli dostlarım… (Geçen günlerden bir not.) Öğle namazından çıktık. Arkadaşlarla Cafe Ahmet’e doğru yürüyoruz. Necip yine yok. İki gündür camiye gelmiyor… Gelmemezlik yapmazdı, mut...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR