Neslimizin yetiştirdiği ve sanatını İslam çevresinde örgütlendirmiş mü'min kalemlerden şair, yazar Cahit Zarifoğlu, geçtiğimiz ay ebedî aleme göç etti. Her nefs ölümü tadıcıdır ve hepimiz Allah'ın emr ü fermanına tabiyiz, hepimiz O'na döneceğiz. Allah'tan, sonsuz rahmetler diliyoruz.
Cahit Zarifoğlu, 1940 yılında Ankara'da doğdu. Aslen Maraşlıdır. İlk, orta, lise öğrenimini, babasının memuriyeti dolayısıyla Siverek, Ankara, Kızılcahamam ve Maraş'ta tamamladı. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatı bölümünü bitirdi. Çeşitli kamu kuruluşlarında mütercim olarak çalıştı. Son olarak TRT İstanbul Radyosunda denetçi olarak görev yapıyordu.
Edebiyat, Mavera, Diriliş dergilerinde şiir ve yazıları yayımlanan, Yeni Devir, Milli Gazete ve Zaman'da Vedat Can ve Ahmet Sağlam imzalarıyla yazılar yazan Zarifoğlu, şiir, deneme ve çocuk edebiyatı dalında bir çok eser bıraktı.
İlk kitabı "İşaret Çocukları" onun ilk şiirlerini bir araya getirir (1967). Daha sonra Yedi Güzel Adam (1977), İns (1974), Menziller (1977), Yaşamak (1980), Serçekuş (1983), Ağaçkakanlar (1983), Yürekdede ile Padişah (1983) (Savaş Ritmleri (1985), Korku ve Yakarış (1986) Bir Değirmendir Bu Dünya (1986) kitapları gelecektir.
Zarifoğlu'nun şiiri derin bir şiirdir. Kapalıdır. Örtülüdür. Ancak bu derinlik ve örtü içinden, kulağını iyi verenlere, Zarifoğlu'nun vermek istediği mesaj ulaşır. Şiiri zordur. Söylediklerini söylemek zordur da ondan belki. Zarifoğlu'nun şiirinde, İslam'ın ve ülkemizin yaşadığı çağdaş kader üzerine değerlendirmeler bir öz halinde yansır.
Herkes, bir sorumlulukla yaşar bu alemde. Zarifoğlu, bu sorumluluğun şuurunda olan duyarlı bir yürekti. Yaşadığı belki çoğumuza kısa gelecek ömrü, ne kadar da dolu doludur. Ömrün süresi değil, belki yoğunluğudur Allah katında değerli olan. Zarifoğlu, bu manada Allah katına boş gitmemiştir, İnşaallah, ebedî hayatı, ebedî güzellikler içredir.
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!