Hastahane Hâtıraları - 4 Dergimizde, daha önce neşredilmiş “Muhtaçları, Varlıklılara Zimmetlemişsin!” başlıklı yazıda[i], “Aslında 35 yaşındayım ve kendimi 100 yaşında hissediyorum.” diye hayat hikayesinin bir kısmını paylaştığımız Gülçin Hanım
İnanamıyorum, algılamakta gerçekten zorlanıyorum, “Ne kadar güzel bir sabah! Harika bir gün!..” vb. paylaşımlarını… Bu kadar çocuk ve sivil halk katledilirken, nasıl süt liman manzarası ya da kahvesini ön plana çıkarır, dünya umurunda değil gibi davr
Gazze; Ümmet-i Muhammed’e ders tadında... Fakat biz hâlâ boykot konusunu bile konuşur vaziyetteyiz. Henüz kendi nefsânî arzularından birini bile, en azından belli bir süre Allah için kurban edememiş müslümanların, her yıl kurbanlık alışverişine çıkma
“Seferîyim” ben; hatta öz vatanına doğru bir garip yolcu... Ancak pek de kıymetli. Zira varlık âlemini teşrîfimden beri kaç zaman geçti kim bilir, hep yoldayım; ama hiç yok olmadım, yalnız bırakılmadım. Hep kollanıp gözetildim. Muhafaza edilip saklan
Farz edin ki, küçük bir çocuk grubuyla yakar top oynuyorsunuz ve oyunda kendi çocuğunuzu biraz kayırdınız. Bilerek ona can verdiniz veya bilerek vurmadınız. Vallâhi diğer çocukların hakkını Allah size asla bırakmayacak! Ve aynısı, size veya çocuğunuz
Gelin bu Ramazan ayını İslam Ümmeti ile beraber ihya edelim. Ramazan bereketini başta müminlerin mazlumlarına sonra da küfür çöllerinde yollarını kaybetmiş tüm insanlara ulaştıralım. Umulur ki Rabbimiz azımızı çok sayar, bizi tüm müminler ile beraber
Tevhid nûru her şeye yayılır ve bütün yaratılmış hakikatlere nüfuz eder. Bu nur bütün ikiyüzlülükleri, hurafeleri, mitleri, illüzyonları, şehveti, kargaşayı, sihri, bilinçsizliğimizin karanlığını yok edecek, insan hayatına bütünlük kazandıracaktır. İ
Ramazan’ı ümmet ile yaşayalım. Ümmet olmanın hem tadını hem acısını iliklerimize kadar hissedelim. Aksi takdirde “ümmetinden olduğumuz devlet yeter” diye umut bağladığımız Sevgili Peygamberimize beyan edecek mazeretimiz olmayacak.
Gazze için kimse “Gidelim savaşalım.” demiyor, zaten buna imkân da yok. Ancak "İsrail’e destek veren ürünleri boykot yaparak bari bunlardan vazgeçin” denildiğinde alternatifi yoksa o basit ürünü almaktan dahi vazgeçemeyen bir kimse yarın canını,
İnsanlık adına bir yüz karası olan insanat bahçeleri furyası 20. yüzyılın ortalarına kadar devam etti. Brüksel’de 1958’de yapılan dünya fuarında bir Kongo köyü, insanat bahçesi formunda teşhir edildi. Burada çekilen, batılı kıyafetler giydirilmiş 5-6
