Arapçada ğına olarak ifade edilen zenginlik; muhtaç olmamak, kendi kendine yeterli olmak anlamına gelir ki, bu mânâda zenginlik sadece Allah’a mahsustur. İnsanların zenginliği ise mallarının çokluğu ve ihtiyaçlarının azlığı nisbetindedir. Mülkün gerç...
Varlığımızın özünde bulunan çerağı uyandırmak bu kadar zor olmasa gerek. Ruhlarımıza fısıldanan diriltici muştuları duymak için tekrar dirilmeyi beklersek çok yazık etmiş oluruz. İnsan olmanın mânâsı hepimizde farklı şekillerde tezahür eden ilahi neş...
İnsan bir kenarda oturup sohbet etmek durumundaysa, güzel şeyler söylemeli. Gönüllere ve akıllara sağlam, işe yarar gıdâlar sunmalı. Her hâl-ü kârda güzel ölçüler arzetmeli. Sözleriyle ufuk açmalı, yara açmamalı. Numûleri anlatmalı, ibretleri anlatma...
İbn Atâullah el-İskenderî kuddise sirruh- buyurur: “Gâflet ehli, sabah olunca ya da bir işe başlayınca, kendi kendine ne yapacağına bakar; gerçek akıllı ve ârif kimse ise Allah’ın kendisine o gün nasıl bir tecellide bulunacağına nazar eder.” el-Hike...
İnsanın kendinde olursa en sevdiği, başkalarında olursa hiç sevmediği bir yanıdır kibir. Her insanda az çok bulunan kibirin en tehlikeli tarafı da, kişinin kendisinde olanı kolay fark edememesidir herhalde. Bu da kibirin “ahmak” yanıdır. Kibir, “büyü...
Çocuklarımızın Kur’an’ı tefekkür etmesi ile ilgili Ekim sayısındaki yazımızda “Ben (biz) dili” yöntemi üzerinde durmuştuk. Burada, anlatacağımız yöntem, âyetin “mefhumu muhâlifini bulmak” olacaktır. Bu yöntem kelam, fıkıh, tasavvuf ve felsefe gibi il...
Hanımı dinlerken göç olayının bir aileyi maddi, manevi ve sosyal yönden nasıl çökerttiğine şahit oldum. Aile içinde yaşanan bir anlaşmazlık sonucu on iki çocuğu ile İstanbul’a göç etmek zorunda kalan H. hanım koca şehirde çocuklarının ihtiyaçlarını k...
Verdiğimiz sözler hep yarım kalıyor. Kendimize verdiğimiz sözlerde tam bir irade gösteremediğimiz gibi, Rabbimize verip yerine getiremediğimiz sözler çoğu zaman gündemimizden çıkabiliyor. Basit ve geçici telaşeleri hayatımızın gayesi haline getirebil...
Hikâye edildiğine göre Ebû Mansur bin Zükeyr rahmetullahi aleyh zâhid ve sâlih bir insandı. Ömrünün son dönemlerinde gözyaşlarını tutamaz oldu. Hayatının sonlarına doğru, vefât anı yaklaştıkca çok ağladığı için gözleri adeta pınar olmuştu. Birgün o...
1970’lerin ilk yılları. Bir İmam Hatip lisesinde müdür yardımcısı olarak görev yapıyordum. Bir Cuma günü nöbetçiyim, sabah saat 08:oo sularında okula geldim. Okul kaloriferli olmadığı için sobaların zamanında yakılıp yakılmadığını kontrol etmem gerek...
