Bir gün Kastamonu’ya gitmeye niyet ederseniz, orada size bir gönül tabîbinin kucak açacağını bilerek gidin. O tekkenin bahçesindeki asırlık kokuyu sînenize çekin, o koku üzerinize sinene kadar ellerinizi açıp duâ edin. Türbe ziyaretlerinde yapılan duâların, o zât ile konuşmaların, gönlü tedavi eden en iyi terapi olduğuna inanıyorum. Kendinizi o mübâreklerin kapısında, onlara bırakın; yıkansın içiniz baştan başa!
Kastamonu, gezdiğim diğer şehirlerden ayrı bir lisan ile konuştu benimle: “-Beni tanımayanlara tanıt, içinde hep bir parça özlesin beni!..” diye fısıldadı, sakin esintilerinde... Belki taşı...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR