“Seferîyim” ben; hatta öz vatanına doğru bir garip yolcu... Ancak pek de kıymetli. Zira varlık âlemini teşrîfimden beri kaç zaman geçti kim bilir, hep yoldayım; ama hiç yok olmadım, yalnız bırakılmadım. Hep kollanıp gözetildim. Muhafaza edilip saklandım. Bir yerden bir yere ihtimamla taşındım.
Bir zamanlar “yok” idim ben. Ne kadar zaman geçtiğini bilemiyorum, yokluk örtüsü altında.[i] Adem (yokluk) safhasından, bilmediğim başka bir âleme doğmuş idim, sulpten sulbe yolculuk etmeye ...
Dergi yazılarını okumak için abonelik gerekmektedir!
YORUMLAR
-
İlk yorumu yapan siz olun!